Ζωγράφος, Λονδίνο, 1921
Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ. Κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πολέμησε ως εθελοντής στην αγγλική αεροπορία, και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια τα πέρασε στο Λονδίνο, ενώ από το 1957 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Από τις πρώτες του ακόμη προσπάθειες ενδιαφέρεται για την ανθρώπινη μορφή, που θα αποτελέσει βάση της θεματογραφίας του, το μορφοπλαστικό του λεξιλόγιο κινείται στην κατεύθυνση των αναζητήσεων της νέας παραστατικότητας και διακρίνεται για την έμφαση στους προσωπικούς εξπρεσιονιστικούς τύπους. Από τις πρώιμες ακόμη προσπάθειες του -σχέδια από το 1946-1950 και ζωγραφικά έργα του από το 1950-1960 το μορφοπλαστικό του λεξιλόγιο βασίζεται στις εξπρεσιονιστικές αξίες. Και μολονότι οι παλιότερες κάπως προσπάθειες του, έργα του από το 1955-1960, παρά τις έντονες παραμορφώσεις, το αποσπασματικό και τα βαριά χρώματα, μένουν σε κάπως συγκρατημένο πλαίσιο, στα χρόνια που ακολουθούν αποκτούν και νέα χαρακτηριστικά.
Με την ίδια πάντα θεματογραφία, την ανθρώπινη μορφή, σώμα και συχνά μόνο κεφάλι, οι παραμορφώσεις εμφανίζονται πιο τονισμένες, η αποσπασματικοποίηση περισσότερο δραστική, τα χρώματα είναι επιθετικά και βίαια, ο χώρος χωρίς διέξοδο. Πρόκειται δηλαδή για μια εκφραστική γλώσσα που ολοκληρώνεται με τη σκληρότητα των παραμορφώσεων, την εκρηκτικότητα του χρώματος και το χαρακτήρα ενός χώρου προβληματικού και σχεδόν αντιφατικού. Η ανθρώπινη μορφή, ακρωτηριασμένη και στρεβλωμένη, διαμελισμένη σχεδόν και αποσπασματική, παρουσιάζεται ως εικόνα-σύμβολο ενός κόσμου που έχει θυσιάσει τον άνθρωπο. Στις πιο χαρακτηριστικές προσπάθειες του, με τις τερατώδεις παραμορφώσεις, τα συγκρουόμενα χρώματα, και τον εφιαλτικό χώρο, τους μπαρόκ όγκους, τη σκληρότητα και Βαρβαρότητα του συνόλου, εκφράζεται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο το ιδιαίτερο περιεχόμενο της εποχής μας.
Με το συνδυασμό βιόμορφων στοιχείων και μηχανογραφικών τύπων, η ζωγραφική επιφάνεια αποκτά μεγαλύτερη ένταση, και εκφράζει σαφέστερα κριτική διάθεση και εσωτερικό πάθος. Δεν ενδιαφέρεται να διηγηθεί κάτι ούτε να μιμηθεί τα στοιχεία της οπτικής πραγματικότητας, παρά τον ανθρωποκεντρισμό τους ενδιαφέρεται να αποκαλύψει τις ίδιες τις συναντήσεις του με το κόσμο. Και στη βιαιότητα των χρωμάτων και τη βαρβαρότητα των μορφών του, την εφιαλτικότητα του χώρου και το πάθος των διατυπώσεων του αποκαλύπτει τα ίδια τα χαρακτηριστικά της εποχής μας.
Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές εκθέσεις («Twenty Brook Street», Λονδίνο, 1949, 1950, 1951 «Gimpel Fils», Λονδίνο, 1953 «Gallery One», Λονδίνο, 1954, 1955, 1956, 1958, 1960, 1961 «Rive Gauche», Παρίσι, 1960, 1964, 1969, 1972, 1975 «Martin Schweig», St-Louis, ΗΠΑ, 1961 «Maneten», Goteborg, Σουηδία, 1962 «Mathias Fels», Παρίσι, 1963 «Leger», Μάλμο, Σουηδία, 1964, 1967 «Hedenius», Στοκχόλμη, 1965 «Birch», Κοπεγχάγη, 1966,1972,1980 «Richard Demarco», Εδιμβούργο, 1967 «New Style», Χάγη, 1970, 1975, 1981 Musee Galliera, Παρίσι, 1973 “Convergence”, Ναντ, 1976, 1980 « Nord», Randers, Δανία, 1977, 1980, 1987 “Galerie ABCD”, Παρίσι, 1978 Centre Culturel, Toulouse, 1981 Centre d’ Art Contemporain, Montbeliard, Γαλλία, 1986 – αναδρομική - «Michele Sadoun», Παρίσι, 1990 Chateau-Musee, Boulogne -sur-Mer, Γαλλία, 1991- «Guenegaud», Παρίσι, 1993 Couvent des Cordeliers, Παρίσι, 1994 «Αίθουσα Τέχνης Αθηνών», 1994) και έχει πάρει μέρος σε ομαδικές (Aspects of Contemporary English Painting, Institute of Contemporary Art, Λονδίνο, 1956 The Religious Theme, «Tate Gallery», Λονδίνο, 1958 Peintres et Sculpteurs Grecs de Paris, Musee d'Art Moderne, Παρίσι, 1962 Salon de Mai, Παρίσι, 1965, 1966, 1975 -1979, 1981, 1983,1985 –1992 Πανελλήνια 1967 Salon des Realites Nouvelles, Παρίσι, 1968, 1971 - 1974 Salon Comparaisons, Παρίσι, 1968, 1971 - 1976, 1978, 1980 Salon des Grands er Jeunes d' Aujourd' hui, Παρίσι, 1970, 1971, 1972, 1974, 1981, 1986, 1987 FIAC, Παρίσι, 1975, 1977, 1978, 1981, 1984 Ευρωπάλια, Βρυξέλλες, 1982 CFDT – Espace Belleville, Παρίσι, 1986 Lineart, Γάνδη, 1987, 1989, 1990 Art Fair, Στοκχόλμη, 1988 Bibliotheque Nationale, Παρίσι, 1991 Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου, ΕΠΜΑΣ, 1992 Art Athina, 1997 κ.α.).
Έργα του βρίσκονται στην ΕΠΜΑΣ, στο Μουσείο Β. και Ε. Γουλανδρή, Ανδρος, στο Museum des 20 Jahrhunderts, Βιέννη, στο Nouveau Musee Olympique, Λοζάννη, στο Musee des Beaux-Arts, Ναντ, στην Artotheque του Montpellier και της Angers, στην Bibliotheque Nationale Cabinet des Estampes, Παρίσι, στα FNAC, Παρίσι, στην Contemporary Art Society, Λονδίνο κ.α.
